Met onervaren atleten naar een wedstrijd gaan waar extra streng gelet wordt op regels als startnummers, op tijd zijn, wel of niet op het middenveld (of zoals bij elke wedstrijd wel en niet op het middenveld), is best spannend, want hoe gaat het aflopen. Ik ben gezien het verloop van de dag erg tevreden over de meiden. We hebben op geen enkel onderdeel veel punten laten liggen, eigenlijk is bijna elk onderdeel uitgevoerd zoals dat ook vaak op de training gaat.
Het spannendste moment van de dag was dan ook de estafette. Vooraf was er door de meiden veel getraind dus eigenlijk kon het niet mis gaan. Het was een kwestie van uitvoeren, maar zoals zo vaak gaf de spanning vooraf een hoop stress vlak voor de start. Dit bleek echter onnodig want een mindere generale is altijd een goede voorstelling. De training voorafgaand aan de wedstrijd verliep niet goed, de wissels verliepen voor geen meter en als je mij vraagt hoe dat zo kwam……………………………………???????????????
De race ging uitstekend, de wissels verliepen vloeiend en er werd serieuze competitie geleverd met de tegenstanders in plaats van met ons zelf.
Wat goed ging op de training verliep helaas niet goed op de wedstrijd, Oline haalde de aanvangshoogte niet bij het hoogspringen. We gaan er gewoon nog 10000 sprongen en aanlopen tegenaan gooien en dan gaat het helemaal goed komen. Onervaren en toch goed springen, Esther ging goed op ver. Wind in de rug moet je kunnen gebruiken maar kan op de aanloop ook in je nadeel werken. Er werd veel ongeldig gesprongen bij de meiden en onze Esther sprong gewoon net over de 4 meter, goed gedaan!
Een laatste bericht over de meiden, Sabine meldde zich zondagochtend ziek af. Sabine beterschap en tot snel.
Waar de meiden tevreden naar huis gingen werd de dag voor de jongens al vrij snel een met een katertje. Een blessure van Stein zorgde voor het wegvallen van polsstokhoogspringen. Dit is zo’n onderdeel wat je niet zo makkelijk kan vervangen. Stein landde op zijn voeten op de mat en liep daarbij een enkelblessure op. Tegen beter weten in probeerde Stein nog wel uit driepas een sprong te wagen maar het kon eigenlijk geen serieuze poging genoemd worden. De voet zei nee en van mijn kant, van Gerard en van de EHBO kreeg Stein het dringende (lees dwingende) verzoek om te stoppen.
Ik kon met de jongens strijden bij de eerste 5 plaatsen, dat blijkt ook uit de uitslagen maar het missen van 1 onderdeel is een gat wat niet te vullen is. Even was er de hoop dat Niels Weller kon springen, Niels heeft in de afgelopen weken een paar keer meegetraind met Stein op polshoog. Dus Niels werd meteen na het verspringen naar de aanloop van polshoog gestuurd. De spanning liep hoog op en werd meer een blokkade dan een spanning die gebruikt kon worden. Niels haalde de aanvangshoogte niet…..
Niels dus naar Pols, dan moesten de punten op de 1500 van Frank komen, Stein kon kogel met rechts proberen (zie uitslagen) en dan de estafette want Stein is startloper. Frank liep een goede 1500 meter en kwam op een tijd waarvan Niels zei dat hij dan nog flink z’n best had moeten doen. Kogel werd minder maar toch een dikke 10 meter dus daar werd het puntenverlies redelijk opgevangen. Simon verving Stein in de estafetterace en deed dan zonder moeite.
De 800 meter van Lennart, hij liep en hij liep en pas na pas ging zijn bovenbeen meer pijn doen maar hij bleef lopen en lopen en………….
En dan kijk je als ploegleider naar de einduitslag en dan is er aan het eind van de dag een teleurstelling. Met een beetje optellen kom je er achter dat is voor plaats 4 had mee kunnen doen. Dan is het erg jammer dat het zo gelopen is, maar ik kon die teleurstelling toch wel vervangen door een trots gevoel.. De jongens hebben een hele goede mentaliteit laten zien. De gaten die in de opstelling vielen waren snel gevuld, met blessures werd er toch nog meegedaan en aan een verzoek op het laatste moment werd tegemoet gekomen, er kwamen zo nieuwe mensen op onbekende onderdelen. We hebben er alles aan gedaan om heel goed te presteren, maar het zat tegen met blessures. Aan het eind van de dag moet niemand denken dat hij of zij zijn ploeg heeft laten zitten. Een aantal heeft juist zijn ploeg gered door er voor te gaan maar dat kan ook verkeerd aflopen, succes en tegenslag liggen dan dicht bij elkaar.
En daarom een groot compliment aan de jongens voor hun optreden en een groot compliment voor de onervaren meiden, wat een dag………………….
Ouders, chauffeurs, supporters, bestuur bedankt voor jullie massale opkomst,
En tot slot een speciale dank aan de organisatie van DEM die veel moeite heeft gedaan om de AV Haarlem atleten van onderdeel naar onderdeel te verschuiven.
Rob de Wit
Meer: