De D-spelen is met 600 deelnemers de grootste wedstrijd van het jaar voor D-junioren in Nederland. En waar kun je zo’n wedstrijd dan het beste houden? In het grootste atletiekstadion van Nederland: het Olympisch Stadion. Van AV Haarlem waren er vier deelnemers naar Amsterdam gereisd: Jelle Kelderman, Jason Komen, Max Landheer en Pim Pauel. Voor de laatste drie was het hun tweede keer dat ze meededen aan deze wedstrijd.
De eerste die aan de slag mocht was Pim. Hij had zich ingeschreven voor het speerwerpen en de 80 m. Helaas kon hij door een lichte blessure niet meedoen aan de 80 m en dus bleef alleen het speerwerpen over. Pim had zich met een afstand van 33,30 m als 13e geplaatst voor dit onderdeel en in zijn eerste poging wierp hij gelijk verder: 34,13 m. Zijn volgende pogingen waren iets minder, maar zeker niet slecht. Pim eindigde hiermee als 14e.
Ondertussen was ook Jelle in actie gekomen bij het hoogspringen. Bij het inspringen ging de lat er nog af bij 1,20 m, maar in de wedstrijd ging hij er soepel overheen. Helaas lukte dit niet op de volgende hoogte van 1,30 m. Jelle eindigde als 17e op dit onderdeel. Zijn volgdende onderdeel was de 80 m en hoewel hij last had van zijn voet liep hij met een tijd van 12,11 s slecht een paar honderdsten langzamer dan zijn PR. Hiermee werd hij zesde in zijn serie en eindigde hij als 25e in totaal.
Jason was ook vroeg aanwezig, omdat hij meedeed aan de 80 m horden. De training daarvoor ging het behoorlijk goed en ook in Amsterdam presteerde hij naar behoren. Hoewel hij geen PR liep zat hij er wel vlakbij. Met zijn tijd van 15,72 eindigde hij als zevende in de snelste serie. In totaal werd hij 28e. Vervolgens had hij een lange pauze, omdat zijn volgende onderdeel, het discuswerpen, pas om 16.15 uur begon. In de eerste poging wierp hij de discus over een afstand van 21,57 m. Dit was gelijk een PR en het bleek uiteindelijk ook zijn verste worp te zijn. In de eindstand eindigde hij als twaalfde.
Voor Max Landheer was van tevoren al duidelijk dat het een lange dag zou worden. Hij deed mee met de 80 m horden om 12.15 uur en de 1000 m om 18.15 uur. Het idee was dan ook om tussendoor naar huis te gaan, maar daar stak hij zelf een stokje voor. In de eerste serie verbeterde hij namelijk zijn PR van 14,0 naar 13,63 seconden. Hiermee eindigde hij als derde in zijn serie en plaatste hij zich voor de halve finale om 15.05 uur. In de serie ging het laatste stuk van zijn race wat langzamer, maar in de halve finale ging hij aan het eind goed door wat resulteerde in een nieuw PR van 13,28 s en een finaleplaats. In de finale was de start minder goed dan hiervoor en dit had ook een reden, want Max kwam er achteraf achter dat hij het startblok verkeerd om had klaargezet. Toch wist hij met 13,64 s zijn derde tijd ooit te lopen en eindigde hij als zevende in de finale.
Aan het begin van de avond was dan eindelijk het laatste onderdeel: de 1000 m. In het sterke deelnemersveld wist Max goed vooraan te blijven en verbeterde hij zijn PR met bijna twee seconden. Zijn tijd van 3.09,41 was goed voor een zesde plaats in de tweede serie en een 15e plaats in totaal.
De uitslagen zijn hier terug te vinden.