Artikel Leo van der Veer

Terugblikken op de rijke historie van een bijna honderdjarige – tijd voor een nieuw perspectief?

Leo van der Veer

Over een kleine drie jaar, om precies te zijn op 8 oktober 2020, is het honderd jaar geleden dat onze vereniging, De Haarlemse Atletiek Vereniging ‘Haarlem’, kortweg “de HAV”, werd opgericht. De HAV kende een zeer voorspoedige start. Al in 1924 werd de HAV eerste bij de nationale clubkampioenschappen. Met atleten als Ad Paulen, Toon van Welsenes, Rinus van den Berge, Arie en Wim Kaan, Cor Lamoree en Gerrit Eijsker, was de HAV in die tijd toonaangevend; in 1928 deden maar liefst twaalf HAV-ers mee aan de Olympische Spelen in Amsterdam en in 1933 werd voor de tiende keer het nationale clubkampioenschap behaald!

Grote namen uit de jaren twintig

Naast atleten van grote naam kende de HAV ook beroemde en geliefde bestuurders. Hil van der Meij was daarvan het meest sprekende voorbeeld; hij was vanaf de start in 1920 tot zijn dood in 1947 bestuurder en clubicoon van de HAV. Na Van der Meij verschenen andere bestuurders, zoals Dick Hagtingius en Joop van Drunen, die hun hele ziel en zaligheid in de HAV legden.

Dick Hagtingius, links vooraan

Hil van der Meij

Joop van Drunen

Het waren niet alleen bestuursleden die zich inzetten voor de HAV. De vereniging kende een omvangrijk en actief, overwegend mannelijk, kader dat zorgde voor een breed draagvlak onder de organisatie. Een fraaie illustratie hiervan vormde het in 1981 door wethouder Voskuilen geopende krachtcentrum. Voor een deel zelf gebouwd en met diverse acties in belangrijke mate door de vereniging zelf gefinancierd; een schitterende prestatie!

Het formidabele prestatieniveau uit de startperiode hield na de 2^de wereldoorlog nog een tijd stand. In 1958 werd de juniorenploeg kampioen van Nederland – en nog steeds bezoeken diverse leden van deze geweldige ploeg de jaarlijkse reünie.

21-9-1958: De juniorenploeg van Haarlem wordt kampioen van Nederland

Gedurende de jaren zestig en zeventig zijn het vooral individuele prestaties waarmee onze vereniging (inter)nationaal aan de weg timmert, met als veruit beste prestatie het Nederlandse record van Ruud Wielart, die in 1979 in Leiden een hoogte van 2m28 bedwingt.

De jaren tachtig laten een reeks van vijf tweede plaatsen bij het nationale clubkampioenschap senioren zien, en ook de opkomst en tragische dood van een zeldzaam sterk langeafstand-talent: Stijn Jaspers. Op de door Frank van Ravensberg opgestelde ranglijst “Honderd Haarlemse Helden van de 20^ste eeuw” staat Stijn op de derde plaats, achter Olympisch atleet en bestuurder Ad Paulen op plaats twee, en hoogspringer Ruud Wielart die de lijst aanvoert.

1. Ruud Wielart

2. Ad Paulen

3. Stijn Jaspers

In 1987 ging de vrouwenvereniging Atmodes (Atletiek, moeder der sporten) ter ziele en stapten veel van haar leden over naar AV Haarlem. Haarlem werd aldus een gemengde vereniging.

Na de geweldige serie 2^de plaatsen tijdens de jaren tachtig zijn er in de daarop volgende decennia eigenlijk alleen nog individuele topprestaties. Zoals Marianne van der Linde op de langeafstanden; Mieke van der Kolk bij ver en hink-stap-springen; Tara van Schie (11 clubrecords in 2007); Niels Terol bij speerwerpen, Pim Pauel (5 indoorrecords in 2010); Sander Rotteveel met een Nederlands record op de 200 m in de categorie ‘atleten met een beperking’; Frank van Ravensberg die in 2007 zeven Nederlands records op het nummer snelwandelen bezit; Jirina van Kesteren (met diverse clubrecordverbeteringen in 2004), evenals Jurgen Wielart en Tom Wiggers met nieuwe clubrecords op de 400 en 800, resp. 10.000 m.

Jurgen Wielart, 45.83 (400m) Tom Wiggers, 28:33.74

1.48,08 (800m) 10.000m

En op individueel niveau is ook een jong talent opgestaan. Bij de meisjes D heeft Babs Koeman kans gezien om 8 clubrecords! op haar naam te zetten: 150 meter; 400 meter; 600 meter; 800 meter; 1500 meter; polsstokhoogspringen; speerwerpen; zeskamp. Wanneer zij op deze weg doorgaat, dan kunnen we nog veel van haar verwachten.

Tot zover een korte schets van de historie van onze vereniging. Een schets waarin het prestatieaspect sterk naar voren komt. Atletiek is en blijft immers een sport waarvoor geldt: “Citius, altius, fortius” (“sneller, hoger, sterker”).

Maar sportieve prestaties komen niet uit de lucht vallen. Daar is niet alleen talent en inzet van de individuele atleet voor nodig, maar ook een sterk georganiseerde vereniging. Een vereniging die voor de verschillende doel- en leeftijdsgroepen, variërend van “spelende pupillen” tot “gepensioneerde masters” zo veel mogelijk maatwerk biedt. Een vereniging die ambitie uitstraalt en waar een zodanige sfeer heerst dat je er graag lid van wordt – en blijft! Een vereniging die breed gedragen wordt door een gemotiveerd vrijwilligerskader.

AV Haarlem mag zich gelukkig prijzen met een enthousiast trainerscorps en met een klein groepje leden dat op enthousiaste wijze een trekkersrol vervult. Op die wijze wordt het beheer van de website, de kantine en het wedstrijdsecretariaat-jeugd verzorgd en de Scholierenveldloop en de Lions Heuvelloop georganiseerd. Onder die kaderleden o.a. René Ruis (erelid) en Baltien de Wit (lid van verdienste) en tot voor kort de familie Van Kesteren (o.a. clubblad, ledenadministratie en wedstrijdsecretariaat) en An en Rob Schlüter (wedstrijdsecretariaat en technisch beheer website). Daarnaast steken bestuursleden, naast de reguliere bestuurstaken, veel tijd in de renovatie van het krachthonk.

Alles bij elkaar: een kader dat voldoende omvangrijk is voor het beheer van een gewone vereniging met beperkte ambities, maar m.i. onvoldoende om een substantiële verdere ontwikkeling te realiseren.

Haarlem was ooit één van de belangrijkste atletieksteden van Nederland. In Haarlem werden ooit atletiekwedstrijden gehouden waar duizenden toeschouwers op afkwamen.

Het honderdjarig jubileum nodigt uit tot een herbezinning. Gaan we op de huidige weg door of proberen we een andere koers te varen?

Recent, tijdens de Nationale Estafette Kampioenschappen van afgelopen zomer, worden er toch weer hele leuke groepsprestaties geleverd: de A-junioren Pim Pauel, Jason Komen, Max Landheer en Roeland Heitkönig pakken goud op de 4 x 400 meter! En de herenploeg van AV Haarlem lukt het ook om de Nederlandse Titel op de 4×400 meter in de wacht te slepen. Deze ploeg staat beter bekend als Ruud’s Dream Team en bestaat uit: Jurgen Wielart, Vester van Heijningen, Thomas van Klaveren, Miljo Felter en Sjoerd Dekker

Pim, Jason, Max en Roeland

samen met trainer Niels Ran

Ruud’s Dream Team

Deze prestaties smaken naar meer!

Is dit het begin van een nieuwe ontwikkeling? Het begin van een sportieve wederopstanding? Terugkeer naar prestatieniveaus en een verenigingsvitaliteit die in een zeer rijk verleden aan de orde waren?

Bij de onderlinge wedstrijden werd het thema ‘familiedag’ gelanceerd; een sympathieke poging om meer binding tussen ouders en met de vereniging te realiseren. Niet alleen sympathiek, maar ook noodzakelijk. Noodzakelijk om ambities te helpen realiseren. En wat zijn dan die ambities? Als ik mijn fantasie de vrije loop laat, dan denk ik aan een atletiekorganisatie met:

veel jeugd
veel wedstrijddeelname op individueel en groepsniveau
recreanten, talenten en toppers
een hoog en breed gedragen prestatieniveau
7 dagen per week (afgestemde) trainingsfaciliteiten
participatie in naschoolse opvang, gezond bewegen, g-sport etc.
veel inzet van leden en ouders
een bruisend verenigingsleven en bijbehorende clubbinding
een ledenraad als klankbord voor het bestuur
weinig ledenverlies bij overgang van junior naar de senior
een grote omvang, maar toch iedere groep zijn eigen vertrouwde plek
een kantine, met gezonde waar tegen vriendelijke prijzen
een sterke positie richting gemeente
een sterke uitstraling op de regionale sportmarkt

Het woord ‘ambitieus’ is zeker geen vies woord, maar het moeten wel realistische ambities zijn. En is het dan realistisch te denken dat AV Haarlem het hierboven geschetste perspectief op eigen kracht zou kunnen realiseren? Een eerlijk antwoord luidt helaas ‘nee’. Maar de oplossing ligt niettemin binnen bereik:

Intensiveer de samenwerking met KAV Holland, zoek steun bij de KNAU, bereidt een fusietraject voor en presenteer tijdens de feestweek in oktober 2020 de nieuwe vereniging, de “HAV Holland”.

Een dergelijk traject borduurt voort op een samenwerking die op verschillende onderdelen al ver gevorderd is, maar vormt niettemin toch een omvangrijk karwei. Maar mensen met realiteitszin, fantasie en ondernemingslust zijn in staat om er iets moois van te maken. Ook aan Holland-zijde zal het idee van een samengaan vermoedelijk goed worden ontvangen. Want het idee is zeker niet nieuw en in het verleden al meermalen geopperd. Maar in het bijzonder bestuurslid Joop van Drunen, hield steeds de boot af. Joops inzet was ongekend, ook omdat hij erg graag – te graag alle touwtjes zelf in handen wilde houden. Hij zag helaas niet in dat velen op die houding afknapten en geen trek meer hadden om “onder Joops gezag” de vereniging te dienen.

Sommigen bij Haarlem en Holland zullen even moeten slikken, een enkeling zal wellicht afhaken, maar velen zullen erkennen dat een fusietraject de aangewezen weg is.